1989 r. - rząd Mieczysława Rakowskiego wybiera w konkursie ofert technologię włoskiej firmy TECNIMONT dla spalarni przy ul. Zabranieckiej w Warszawie.

28.02.1991 - Zarząd Miasta Warszawy podpisuje kontrakt z włoskimi spółkami EMIT i TECNIMONT dotyczący podobno korzystnego kredytu na zakup urządzeń. Pod zastaw kredytu miasto zaoferowało m.in. Pałac Kultury, część błękitnego wieżowca, obecną siedzibę urzędu Gminy Centrum.

1992 r. - Ekolodzy wygrywają pierwszą rundę. NSA unieważnia decyzję lokalizacyjną ze względu na brak oceny oddziaływania na środowisko, wymaganej w przypadku takich inwestycji.

1994 r. - Greenpeace - Włochy na zapytanie Społecznego Instytutu Ekologicznego o wiarygodność firmy włoskiej faksuje: "Cały sektor gospodarki odpadami we Włoszech znajduje się pod kontrolą mafii. Utylizacja odpadów jest równie intratna jak handel narkotykami, jeśli uda się przeprowadzić tanimi, pozaprawnymi metodami. Przeciwko prezesowi firmy toczy się obecnie śledztwo."

16.09.1994 - Ekolodzy wygrywają drugą rundę. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uwzględnia odwołania od ponownie wydanych decyzji.

16.02.1997 - referendum w sprawie spalarni

18.06.1997 - przejęcie terenu przez generalnego wykonawcę - BUDIMEX S.A.

sierpień 1997 - prezydent Aleksander Kwaśniewski przesyła do prezydenta Warszawy Marcina Święcickiego list, w którym apelujeł o wstrzymanie budowy spalarni, przy kontynuowaniu budowy innych części zakładu przy Zabranieckiej.

18.09.1997 - Federacja Zielonych na cały dzień blokuje wjazd na budowę spalarni.

jesień 1997 - Naczelny Sąd Administracyjny wstrzymuje budowę do czasu rozpatrzenia skargi ekologów. Pod pretekstem prac zabezpieczających roboty są prowadzone w najlepsze. NSA odrzuca skargę ekologów.

wiosna 1998 - Rada Warszawy przyznaje wykonawcy spalarni odszkodowanie w wysokości 15 mln zł za rzekomy przestój, spowodowany decyzją NSA.

maj 1998 - Sąd Apelacyjny przychyla się do wniosku ekologów i unieważnia referendum, nakazując je powtórzyć

targ.jpg Zuzanna Iskierka Demonstracja mieszkańców po odwołaniu referendum w sprawie spalarni.

14.06.1998 - miało się odbyć nowe referendum, ale wojewoda warszawski, Maciej Gielecki (AWS) je odwołał, wykorzystując argumentację prof. Lecha Falandysza, odbierającą mieszkańcom Targówka możliwość demokratycznego wpływu na losy swojej gminy.

30.11.1998 - Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska przyznaje, niezgodnie ze swoimi procedurami, korzystny kredyt dla spalarni, którego spłata może zostać umorzona.

sierpień 1999 - wydane zostają warunki zabudowy dla nowych filtrów i stacji przerobu żużli. Ekolodzy wnoszą odwołanie. Do marca 2000 r. nie otrzymują żadnej odpowiedzi. Jeśli skarżone inwestycje zostały wybudowane, musiało się to odbyć niezgodnie z prawem, jeśli nie - zakład nie może uzyskać pozwolenia na eksploatację.

29 marca 2000 - bez uzyskania pozwolenia na eksploatację spalarni rozpoczął się jej rozruch.

Starsze wiadomości - w kronice.